این تپه در نورآباد لرستان قرار دارد و اولین بار از سال 1963-68 توسط خانم كلرگاف مید حفاری شد. باباجان از یك تپه مركزی و تپه های جانبی تشكیل شده كه فقط تپه مركزی آن حفاری شده است. در این تپه سه طبقه استرار مربوط به ربع اول هزاره پیش از میلاد كشف شد. در طبقه سوم پی خانه ها از سنگ و دیوارها خشتی بود و سقفها از چوب ساخته میشد. خانه های طبقه دوم نیز همین صورت بود ولی ابعاد آن بسیار بزرگتر است. كف اتاقها سنگ فرش است . معماری طبقه اول باباجان همانند طبقه چهار حسنلو است . از آنجا كه قطر دیوارها در حدود 2 متر است میتوان حدس زد خانه ها دو طبقه بوده اند. در حقیقت طبقه یك باباجان نشان دهنده انتقال سبك معماری حسنلو4 به سمت فارس است
در تپه شرقی اتاقی منقوش كشف شده است. ستونهای این اتاق چوبی با پایه ستون سنگی هستند و دیوارها دارای رنگ بوده اند. پایه ستونها قرمز شده بودند و در بالای دیوارها پنجره های كاذب ساخته بودند. در این اتاق حدود دویست آجر منقوش نیز كشف شده است كه ظاهرا به یك كتیبه تزیینی تعلق داشته اند.

ظرف آب به شکل انسان- موزه ملی ایران

یک آجر منقوش